سیستم مدیریت سفارش یا OMS یک سیستم نرم افزاری کامپیوتری است که در تعدادی از صنایع برای ورود و پردازش سفارش استفاده می شود.
بسته به محصولات می‌توان سفارش‌ها را از مشاغل، مصرف‌کنندگان یا ترکیبی از هر دو دریافت کرد. پیشنهادات و قیمت‌گذاری ممکن است از طریق کاتالوگ، وب‌سایت، یا تبلیغات [شبکه پخش] انجام شود.
یک سیستم مدیریت سفارش یکپارچه ممکن است این ماژول ها را در بر گیرد:
- اطلاعات محصول (توضیحات، ویژگی ها، مکان ها، مقادیر)
- موجودی در دسترس برای وعده (ATP) و منبع یابی
- فروشندگان، خرید و دریافت
- بازاریابی (کاتالوگ، تبلیغات، قیمت گذاری)
- مشتریان و مشتریان بالقوه
- ورود سفارش و خدمات مشتری (شامل برگشت و بازپرداخت)
- پردازش مالی (کارت های اعتباری، صورتحساب، پرداخت علی الحساب)
- پردازش سفارش (انتخاب، چاپ، چیدن، بسته بندی، حمل و نقل)
- چندین دامنه تجاری وجود دارد که از OMS برای اهداف مختلف استفاده می کنند، اما دلایل اصلی یکسان هستند:
- Telecom[1] - برای پیگیری مشتریان، حساب‌ها، تأیید اعتبار، تحویل محصول، صورتحساب و غیره.
- خرده‌فروشی - شرکت‌های خرده‌فروشی بزرگ از OMS برای پیگیری سفارش‌های مشتریان، نگهداری سطح انبار، بسته‌بندی و حمل و نقل و همگام‌سازی سفارش‌ها در کانال‌های مختلف مانند به عنوان مثال استفاده می‌کنند. اگر مشتری آنلاین سفارش دهد و از فروشگاه ها تحویل بگیرد
- داروسازی و بهداشت و درمان
- خودرو - برای پیگیری قطعاتی که از طریق OEM ها تامین می شوند
- خدمات مالی
مدیریت سفارش به مراحل متعددی در یک فرآیند متوالی نیاز دارد مانند ضبط، اعتبارسنجی، بررسی تقلب، مجوز پرداخت، منبع‌یابی، مدیریت سفارش پشتیبان، انتخاب، بسته‌بندی، ارسال و ارتباطات مشتری مرتبط. سیستم‌های مدیریت سفارش معمولاً دارای قابلیت‌های گردش کار برای مدیریت این فرآیند هستند.[2]
اوراق بهادار مالی
یکی دیگر از کاربردهای سیستم های مدیریت سفارش، به عنوان یک پلتفرم مبتنی بر نرم افزار است که اجرای سفارش اوراق بهادار را، معمولاً [نیاز به منبع] از طریق پروتکل FIX، تسهیل و مدیریت می کند. سیستم های مدیریت سفارش، که گاهی در بازارهای مالی به عنوان سیستم های مدیریت سفارش تجارت شناخته می شوند، هم در سمت خرید و هم در سمت فروش استفاده می شوند، اگرچه عملکرد ارائه شده توسط OMS سمت خرید و فروش کمی متفاوت است. معمولاً فقط اعضای صرافی می توانند مستقیماً به یک صرافی متصل شوند، به این معنی که OMS سمت فروش معمولاً دارای اتصال تبادل است، در حالی که یک OMS سمت خرید مربوط به اتصال به شرکت های طرف فروش است.
سمت خرید در مقابل سمت فروش
یک شرکت OMS اجازه می دهد تا سفارشات را برای مسیریابی به مقصدهای از پیش تعیین شده به سیستم وارد کند. آنها همچنین به شرکت ها اجازه می دهند تا سفارشات را تغییر، لغو و به روز کنند. هنگامی که یک سفارش در سمت فروش اجرا می شود، OMS سمت فروش باید وضعیت خود را به روز کند و گزارش اجرا را به شرکت مبدأ سفارش ارسال کند. یک OMS همچنین باید به شرکت‌ها اجازه دهد تا به اطلاعات سفارش‌های وارد شده به سیستم، از جمله جزئیات همه سفارش‌های باز و سفارش‌های تکمیل‌شده قبلی دسترسی داشته باشند. OMS سمت فروش ممکن است دسترسی مستقیم به بازار و پشتیبانی از معاملات الگوریتمی را ارائه دهد. توسعه عملکرد چند دارایی یک نگرانی مبرم برای شرکت هایی است که نرم افزار OMS را توسعه می دهند.
سیستم مدیریت سفارش با تبدیل اقدامات تخصیص دارایی در نظر گرفته شده به سفارشات قابل فروش برای طرف خرید، از مدیریت پورتفولیو پشتیبانی می کند. این معمولاً به چهار دسته تقسیم می شود:
- تعادل مجدد – تخصیص مجدد دوره ای تخصیص دارایی های صندوق/معرضات بازار برای تصحیح نوسانات ارزش گذاری بازار و جریان های نقدی.
- ردیابی - تعدیل دوره ای برای همسویی صندوق شاخص یا SMA با هدف آن
- اختیاری - تخصیص مجدد Adhoc توسط مدیران و تحلیلگران پورتفولیو آغاز شده است
- تخصیص دارایی تاکتیکی - تخصیص مجدد برای شناسایی ناکارآمدی های موقت TAA
OMS چگونه کار می کند
تغییرات در تخصیص موقعیتی اغلب بر حساب‌های متعدد تأثیر می‌گذارد که صدها یا هزاران سفارش کوچک را ایجاد می‌کنند، که معمولاً به سفارش‌های بازار انبوه و سفارش‌های متقاطع گروه‌بندی می‌شوند تا از ترس قانونی از اجرای اولیه جلوگیری کنند. زمانی که تخصیص مجدد شامل عملیات متناقض باشد، گاهی اوقات می توان گذرگاه تجاری را انجام داد. سفارش‌های متقاطع شامل جابجایی حساب‌ها و وجه نقد بین داخلی، و سپس انتشار بالقوه «معامله» حاصله در بورس فهرست‌بندی است. از طرف دیگر، سفارشات کل با هم معامله می شوند. جزئیات مربوط به اینکه کدام حساب‌ها در سفارش بازار شرکت می‌کنند، گاهی با معامله (تعداد فرابورس) یا پس از اجرا (تثبیت و/یا از طریق فرآیند تسویه) فاش می‌شود.
در برخی شرایط، مانند سهام در ایالات متحده، یک قیمت متوسط برای سفارش کل بازار را می توان برای همه سهام تخصیص یافته به حساب های فردی که در سفارش کل بازار شرکت کرده اند اعمال کرد. در شرایط دیگر، مانند بازارهای آتی یا برزیل، به هر حساب باید قیمت های خاصی اختصاص داده شود که سفارش بازار با آن ها اجرا می شود. شناسایی قیمتی که یک حساب از سفارش کل بازار دریافت می کند، فرآیند تخصیص تجارت پس از معامله تنظیم و بررسی می شود.
- ۰۰/۰۹/۲۱